þýðr

a. kind, affectionate, affable.

* * *

adj. kind, meek, amiable; þyðr ok þekkr við sína menn, Fms. x. 420; þýðr ok þekkiligr, Bs. i. 76; fámæltr optast, ekki þýðr (not affable, harsh), Fms. vii. 102; þ. við alla vini sína ok alla góða menn, Bs. i. 128; Herrann beið þeirra hinn þýði, Pass. 6. 1.